Mushen ตำนานเทพกู้จักรวาล SS1 EP.24

เรื่องสั้นสปอยล์: Mushen (ตำนานเทพกู้จักรวาล) ตอนที่ 24 – การมาเยือนของเรือสุริยะ

อนิเมะจีน (Donghua) สุดอลังการที่ผสมผสานกำลังภายใน, แฟนตาซี, และการผจญภัย!

ตัวละครเด่นในตอนนี้:

• ฉินมู่ (มู่เอ๋อร์): เด็กหนุ่มผู้กุมความลับและต้องเผชิญหน้ากับโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่
• ราชครูเหยียนคัง (เจี๋ยเป้า): ผู้นำทัพผู้ชาญฉลาดและทรงพลังแห่งอาณาจักรเหยียนคัง
• ผู้พิทักษ์สุริยะ (เด็กหญิงปริศนา): ตัวตนลึกลับบนเรือสุริยะ ผู้มีพลังอันน่าสะพรึงกลัว
• ชาวบ้านหมู่บ้านผู้เฒ่าพิการ: กลุ่มคนที่เลี้ยงดูฉินมู่ (ท่านย่าซือ, ตาบอด, ใบ้, นักฆ่า) ผู้พร้อมปกป้องต้าซวี

บทนำ:

ณ ดินแดนรกร้างอันลี้ลับนาม “ต้าซวี” เมฆสงครามกำลังตั้งเค้าดำมืด กองทัพอันเกรียงไกรนับแสนของอาณาจักรเหยียนคัง ภายใต้การนำของราชครูผู้ปราดเปรื่อง กำลังรุกคืบเข้ามาหมายจะยึดครองดินแดนต้องห้ามแห่งนี้ให้สิ้นซาก ชัยชนะดูเหมือนจะอยู่แค่เอื้อม เมื่อปราการป้องกันของต้าซวีเริ่มสั่นคลอน “ต้องเข้าสู่ต้าซวีให้ได้ก่อนฟ้ามืด!” เสียงคำรามกร้าวของราชครูดังก้อง ส่งกองหนุนอีกสามแสนนายถาโถมเข้ามา สถานการณ์ของชาวต้าซวีสิ้นหวังถึงขีดสุด ขณะที่ฉินมู่แฝงตัวอยู่ใกล้ข้าศึก คอยส่งข่าวสารอย่างเสี่ยงอันตราย

เนื้อเรื่อง:

ทว่า… ขณะที่รัตติกาลกำลังคืบคลาน และทัพเหยียนคังกำลังจะบุกเข้าเมือง เสียงอื้ออึงประหลาดก็ดังขึ้น พร้อมกับแสงสว่างจ้าที่ขับไล่ความมืด บนขอบฟ้าปรากฏภาพอันน่าตะลึง! เรือขนาดยักษ์มหึมา ลอยเด่นเหนือพื้นดิน ถูกแบกไว้โดยยักษ์ 12 ตน และลากจูงลูกกลมสีดำทมิฬขนาดใหญ่! ทหารเหยียนคังตื่นตะลึง “เวรเอ๊ย! นั่นมันตัวห่าอะไรวะนั่น!”

นั่นคือ “เรือสุริยะ” ในตำนานที่หายสาบสูญไปนานแสนนาน แต่การปรากฏตัวของมันไม่ใช่เพื่อความสงบ เรือลำนั้นเริ่มขับไล่กองทัพเหยียนคังอย่างเกรี้ยวกราด ปลดปล่อยสิ่งที่คล้ายลาวาเพลิงเผาผลาญกองทัพนับแสนจนแตกพ่าย แม้แต่ยอดฝีมือและอาคมของเหยียนคังก็ไม่อาจต้านทานพลังอันน่าสะพรึงนี้ได้เลย ชาวบ้านต้าซวีเองก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน “เรือสุริยะ!… ในตำนานต้องเป็นเรือสุริยะแน่ๆ!” เสียงของใบ้ (ท่านปู่ใบ้) ยืนยันความจริงอันเหลือเชื่อ

และแล้ว บนดาดฟ้าเรือ ปรากฏร่างสูงใหญ่ของผู้ที่ถูกเรียกว่า “ผู้พิทักษ์สุริยะ” ตัวตนระดับเทพเจ้าจากเผ่าพันธุ์โบราณที่คิดว่าสูญสิ้นไปแล้ว การปรากฏตัวของเทพองค์นี้ ทำให้ราชครูเหยียนคังผู้สุขุมต้องชะงักงัน แม้จะแข็งแกร่งเพียงใด การปะทะกับเทพเจ้าโดยตรงไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาด ราชครูตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “ถอยทัพ! ภายในห้าสิบปีนี้ จะไม่เหยียบย่างเข้าสู่ต้าซวีอีก!” กองทัพเหยียนคังล่าถอยไป ทิ้งไว้เพียงความงุนงงและคำถามมากมาย

ฝ่ายชาวบ้านต้าซวี แม้จะรอดพ้นวิกฤต แต่ก็อดเสียดายที่ไม่ได้ปะทะกับราชครู “ไม่งั้นก็ขึ้นเรือไปซัดกับเทพสักตั้งเป็นไง!” นักฆ่า (ท่านลุงนักฆ่า) กล่าวอย่างเสียดาย แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ผู้พิทักษ์สุริยะมองมายังฉินมู่ สังเกตเห็นหยกประจำตัวของเขา และมีเสียงลึกลับดังขึ้นจากเรือ “ให้เขาขึ้นมาบนเรือได้หรือไม่?… เพื่อมาแทนที่เจียงไหล” ท่านย่าซือผู้หวงแหนฉินมู่ตวาดลั่น “เทพเซินที่ไหนกัน ถึงกล้ามาแย่งเด็กของหมู่บ้านผู้เฒ่าพิการเราไป!” แต่แล้ว ผู้พิทักษ์สุริยะก็ก้าวลงจากแท่นเสาบนเรือ ร่างกายอันใหญ่โตหดเล็กลง กลายเป็นเพียงเด็กหญิงที่ดูอ่อนล้า ขาทั้งสองข้างของนางดูเหมือนจะหลอมรวมกับตัวเรือ นางมองมาที่ฉินมู่แล้วเอ่ยปาก “เจ้าหนุ่มน้อยคนนั้น เจ้ามานี่สิ”

สรุป:

การมาถึงของเรือสุริยะและผู้พิทักษ์สุริยะได้พลิกสถานการณ์สงครามอย่างสิ้นเชิง ช่วยให้ต้าซวีรอดพ้นจากการรุกรานของเหยียนคังไปได้อย่างปาฏิหาริย์… แต่เพียงชั่วคราวเท่านั้น ปริศนาครั้งใหม่ได้ก่อตัวขึ้น เรือสุริยะคืออะไรกันแน่? ทำไมดวงอาทิตย์ที่มันลากจูงจึงดับมอด? เด็กหญิงผู้พิทักษ์สุริยะแบกรับภาระอันใดไว้? และเหตุใดฉินมู่จึงถูกเรียกให้ขึ้นไปบนเรือ? การตัดสินใจก้าวไปข้างหน้าของฉินมู่ในตอนนี้ จะนำพาเขาไปสู่โชคชะตาแบบไหนกันแน่? คำตอบรออยู่ในตอนต่อไป!

ข้อคิดชวนคิด:

• พลัง vs. ตัวแปรที่คาดไม่ถึง: ตอนนี้แสดงให้เห็นว่า แม้จะมีกำลังทหารมหาศาลและการวางแผนที่รัดกุมเพียงใด (แบบราชครูเหยียนคัง) ก็อาจต้องพ่ายแพ้หรือล่าถอยเมื่อเจอกับ “ตัวแปร” ที่อยู่เหนือความเข้าใจและควบคุมได้อย่างสิ้นเชิง (เรือสุริยะและเทพ)
• การเผชิญหน้ากับปัญหาที่เกินหยั่งถึง: ราชครูเลือกที่จะ “ถอย” เพื่อรอเวลาและสร้างความแข็งแกร่ง เป็นการแก้ปัญหาเชิงยุทธศาสตร์ ในขณะที่ฉินมู่กำลังจะต้อง “เผชิญหน้า” กับปริศนาโดยตรง ซึ่งอาจนำไปสู่ความเข้าใจหรืออันตรายที่มากกว่าเดิม การตัดสินใจของแต่ละตัวละครสะท้อนถึงแนวทางการรับมือกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินตัวแตกต่างกันไป คุณล่ะ ถ้าเป็นตัวละครในเรื่อง จะเลือกแก้ปัญหาแบบไหน?